همه چیز درباره رزین اپوکسی و موارد مصرف حیرت انگیز آن

رزین ها چه تفاوتی با هم دارند؟

به طور معمول رزین به ترموپلاستیک ها و ترموپلاستیک ها براساس این که آیا واکنش سخت شونده می تواند معکوس شود، تقسیم بندی می شوند. رزین های ترموپلاستیک پرکاربرد عبارتند ازabs، پلی اتیلن، پلی استایرن و پلی کربنات. متداول ترین رزین های پلیمری پلی استر، وینیل استر، اپوکسی و پلی اورتان هستند.

رزین های اپوکسی اساسا ً آن هایی هستند که می توانند ذوب شده و سپس دوباره سرد شوند. درون زنجیره مولکولی این رزین ها، پیوندهای بسیار قوی بین مولکول ها وجود دارد. برعکس، واکنش غیر بازگشتی منجر به یک محصول نهایی سخت می شود. این فرآیند با فرآیندی به نام پلیمریزاسیون یا پیوند متقاطع مشخص می شود که با استفاده از یک کاتالیزور، گرما یا ترکیبی از این دو رخ می دهد.

نحوه تولید

تولید رزین مصنوعی از فرآیندی که به اصطلاح ترک خوردگی نامیده می شود آغاز می گردد. به این معنی است که انواع مختلف هیدروکربن ها تا مولکول ها، جداگانه گرم می شوند. سپس ترکیبات پلیمر به منظور ایجاد یک رزین ویژه ساخته می شوند.

پیشنهاد مطالعه: درباره رزین برند پرولایت چه می‌دانید؟

خواص منحصربفرد

خواص را می توان با توجه به ترکیب رزین بهبود بخشید. اما ما چندین رزین کاملا ً محبوب را در لیست قرار دادیم تا نشان دهیم چگونه این مواد زمانی سخت شده اند.

کاربرد در پرینت سه بعدی

در چاپ سه بعدی، رزین ها یک خانواده هستند که شامل مونومرهای متفاوتی است. این مواد تحت نور معمولی، نورUV، نور روز یا انرژی پرتو لیزر واکنش نشان داده حالت خود را از مایع به یک ساختار جامد تغییر می دهند. پرینتر سه بعدی از منابع نور مستقیم به مناطقی خاص که نیاز به سفت شدن و ایجاد یک بخش لایه لایه دارند و یا در مورد تکنولوژی MJP، قطره صمغ روی هم اعمال می شوند و بعد از هر لایه دوباره سخت می شوند.

ریخته گری رزین

رزین ها در ریخته گری برای تولید حجم پایین لوازم عکاسی، در صنعت پزشکی و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. بعضی از این قطعات به قالب گیری نیاز دارند نیاز دارند که با رزین مایع پر می شوند و در داخل پیوند پلیمری سخت می شود. بعضی از رزین ها برای استفاده و سازگار کردن با قالب های حاوی سیلیکون و مصنوعی مناسب هستند. بنابراین حتی برای ساخت وسایل سرگرمی می توانند بدون تجهیزات خاص برای تولید قطعات از آن ها استفاده کنند. ماهیت مایع ماده رزین به مخلوط کردن آن با مواد افزودنی برای بهبود خواص آن و حذف آسان تر قالب ها کمک می کند.

ریخته گری رزین روشی است که به طور گسترده برای تولید حجم کم توسط متخصصان و مهندسان استفاده می شود. ایده کلی این است که یک قالب را با رزین مایع پر کنید و آن را تا زمانی که ماده سخت شود کنار بگزارید و سپس محصول را از قالب آن آزاد کنید.

برای بعضی قطعات قالب های انعطاف پذیر مورد استفاده قرار می گیرند که می توانند از لاستیک لاتکس یا سیلیکون ساخته شوند تا آسان تر قالبگیری شوند. این قالب ها می توانند چندین بار بسته به شرایط خود مورد استفاده قرار گیرند، اما آن ها محدودیت های خاص خود را دارند که اجازه استفاده از ریخته گری رزین ها برای قطعات بزرگ را نمی دهند. برخی از قالب های ساده را می توان از مواد رایج مانند پلاستیک، چوب و غیره ساخت.

برای قطعات مکانیکی، وقتی همه جزئیات باید به بخش قالب گیری شده منتقل شوند، عیارهای رزین خاص و مواد قالب برای کاهش چروکیدگی و عدم دقت مورد مطالعه بیشتر قرار می گیرند.

راهنمای ریخته گری رزین

معمولا ً فرآیند قالب گیری رزین از تولید یک مدل اصلی آغاز می شود. این فولاد می تواند به روش دیگری ساخته شود مثلا توسط CNC ساخته شده باشد، پرینت ۳ بعدی شده باشد و یا دست ساز تولید شود. مواد مدل اصلی باید به اندازه کافی محکم باشند تا به ایجاد یک قالب دقیق منجر شوند. بنابراین گزینه های محبوب پلاستیک سخت مانند پلی اورتان، اپوکسی، پلی استر، نایلون یا Delrin می باشند. مواد شکننده یک سطح ضعیف از قطعه و جزییات غیر دقیق را ارائه خواهند داد.

مرحله بعدی ایجاد یک قالب منفی با نقش مدل اصلی است. بسیاری از تولید کنندگان، لاستیک سیلیکون را به خاطر این که یک فرآیند کار آسان، دقت خوب، خواص مکانیکی، عدم چسبندگی برای ریخته گری و تغییر اندازه را ترجیح می دهند. خود قالب باید طوری ساخته شود که رزین به راحتی در اثر یک مدل اصلی بدون شکاف یا extras پر شود. بنابراین، گاهی قالب در دو یا چند قطعه ساخته می شود تا اجازه دهد رزین به طور مساوی پخش شده و جزئیات را اجرا نماید.

بعد از این که یک قالب آماده شد، به مرحله ترکیب رزین و ریخته گری وارد می شود. در اینجا فرآیند براساس نوع رزین مورد استفاده برای ریخته گری تغییر می کند.

بعد از ریختن مواد ممکن است به یک کار اضافی ( مانند اتاق خلا، درمان گرما ) لازم باشد که حباب های هوا را از بین ببرید و به اصلاح چسب به خوبی کمک کند.

اگر همه مراحل به درستی پردازش شوند، محصول نهایی تقریبا ً یک کپی مشابه از مدل اصلی ساخته شده از رزین خواهد بود.

ماشینکاری سی ان سی

رزین ها معمولا ً در ماشین کاری cnc استفاده نمی شوند چون به مواد جامد نیاز دارند تا با آن ها کار کنند. رزین های سخت شده مانند abs اپوکسی و بقیه می توانند همانند پلاستیک عمل کنند. با این حال، در بازار، برخی ماشین های cnc نادر وجود دارند که می توانند با استفاده از عملیات آسیاب کاری، مواد را ترکیب کنند. رزین ها در این مورد به طور معمول به عنوان پوشش برای مواد دیگر استفاده می شوند و آن ها را می توان در جای خود قرار داد و سپس با همان دستگاه cnc کار کرد.

رزین در چه مواردی استفاده می شود؟

این ماده شیمیایی کاربردهای متعددی دارد که از جواهر سازی گرفته تا قطعات خودروها و لوازم ورزشی را شامل می شوند. رزین های مختلف می توانند توسط خودشان به عنوان یک پایه یا به عنوان یک عامل چسباندن مواد مثل فیبر کربن، فایبرگلاس و بیشتر استفاده شوند.

کاربردهای رایج رزین:

• رنگ و پوشش
• دکوراسیون
• اجزای الکترونیکی و جایگزین برای قطعات فلزی
• لوله ها
• مدل ها و قطعات
• جواهرسازی
• تجهیزات پزشکی
• قایق و لنج باری و تفریحی
• تعمیر اتومبیل و قطعات

مزیت های رزین نسبت به سایر مواد:

• دقت بالا در ریخته گری
• انواع مختلف رزین حاوی خواص مختلف
• طیف وسیعی از کاربردها
• استفاده در صنایع غذایی
• می تواند به راحتی رنگ شده، مخلوط با پودر فلز یا رنگدانه های فلورسنت باشد
• کار کردن با آن ها آسان است.
• رزین های اپوکسی می توانند ماشین کاری شوند

معایب استفاده از رزین:

• برخی رزین ها سمی هستند
• واکنش پلیمریزاسیون سریع نیاز به سرعت بالایی دارد.
• نیاز به ذخیره سازی ویژه ( برخی رزین ها حساس به رطوبت، دما و نور هستند )
• ریخته گری رزین به دقت اجزا نیاز دارد
• ریخته گری با حجم پایین ممکن است به فعالیت دستی زیادی نیاز داشته باشد که هزینه خالص آن را بالا می برد.